DARK TRANQUILLITY

‘Endtime Signals’ maakt de balans op van de laatste jaren voor deze Gotenburg-iconen. Niet alleen de pandemie hakte er zwaar in bij de band die doorgaans geprezen wordt voor verregaand optimisme, het vertrek van drie leden moest ook opgevangen worden. Het is dan ook onvermijdelijk dat ‘Endtime Signals’ een aanzienlijk donkerder timbre heeft dan voorganger ‘Moment’. De kern van de band – bestaande uit toetsenist/componist Martin Brändström, zanger en tekstschrijver Mikael Stanne en betrekkelijk nieuwe gitarist Johan Reinholdz (onder het waakzame oog van oudgediende Niklas Sundin) – levert dan ook een vlammende catharsis boordevol diepe emoties af. Motivatie en doorzettingsvermogen resulteerden in één van de sterkste albums in hun carrière. De strakke dramatiek van opener ‘Shivers And Voids’ en de withete agressie van ‘Unforgivable’ laten geen spaander heel. Anderzijds is ‘Neuronal Fire’ melodieuzer met een catchy refrein en horen we een hoogtepunt van perfecte gevarieerde zang in de klassieker in wording ‘Not Nothing’ (over de futiliteit van de mens in de kosmos). ‘Drowned Out Voices’ gaat met eenzelfde élan verder. Ook vermeldenswaardig is de ode aan ex-gitarist Fredrik Johansson, die hen veel te vroeg ontvallen is. Het is een ballade waarin strijkers een glansrol vervullen. Niklas Sundin (de visuele kracht en mentor van de band) zorgde dan weer voor inkleuring van de beschouwende afsluiter ‘False Reflection’, terwijl Martin Brändström ‘Our Disconnect’ lichtjes kruidt met elektronica. Daartussen vinden we telkens energieke, snellere songs (zoals het jachtige ‘Enforced Perspective’ of het dreigende ‘A Bleaker Sun’), zodat er een verrukkelijke flow ontstaat. We kunnen dan ook stellen: Dark Tranquillity blijft een baken, een gigant in het versnipperde (melodieuze) death metallandschap!