DGM

Dit Italiaans vijftal zag het levenslicht reeds in 1996 en maakt van bij de start progressieve metal. Maar met de komst van gitarist en songschrijver Simone Mulariono (ook als producer actief) en de uitermate sterke zanger Marco Basile ging de bal pas goed aan het rollen. Je kan de band aanzien als een mengeling van Symphony X met wat Dream Theater. Maar absoluut met een eigen geluid. Het vakmanschap van alle leden is van het hoogste niveau en doet je werkelijk met open mond luisteren naar de tot in de kleinste details perfect uitgewerkte nummers. Deze staan bol van melodie en toch hoor je soms wat agressie doorklinken. De dreunende drums, diepe bas, de altijd aanwezige toetsen maken samen met het geniaal gitaarwerk en de hemelse zang van Marco van elk nummer een klein meesterwerk. Daarbovenop bezit het album een supervette productie. Simone is gewoonweg geniaal op zijn snaren en kan je alles laten horen. Zo flirt hij tijdens het toegankelijker ‘Find Your Way’ met pure melodieuze rock. Het instrumentale ‘Eve’ is super melodieus en laat horen dat Mularoni weet hoe je een catchy nummer kan schrijven. Spits je oren tijdens de dromerige toetsen- en gitaarsolo. ‘Journey To Nowhere’ kent een mooi opgebouwde start en schopt het door zijn avontuurlijk karakter tot mijn favoriet. Tijdens de atmosferische start van afsluiter ‘Neuromancer’ zingt Marco zich letterlijk in de kijker.