DORO

De Duitse Metal Queen mag dit jaar uitbundig vieren, want als je veertig jaar op de planken staat, dan mag de feesthoed op en verdien je een lekker stuk taart en een glaasje champagne. Op haar beurt trakteert de negenenvijftigjarige Doro ons op een nieuw album, haar vijftiende studioalbum onder eigen naam. ‘Conqueress – Forever Strong And Proud’ is geen best off en bevat geen bewerkingen van eigen nummers maar liefst twintig songs aan nieuw materiaal. Als Doro iets doet, dan gaat ze all the way, alles voor de fans. Op ‘Living After Midnight’ en ‘Total Eclipse Of The Heart’ (Bonnie Tyler) deelde ze de micro met Rob Halford, een droom die voor Doro in vervulling ging. Afsluiter ‘The Four Horsemen’ is een cover van Metallica en omdat die track eveneens veertig jaar oud is (jawel) gaf Doro er haar eigen twist aan. Voor de rest is alles echt nieuw. De in Düsseldorf geboren zangeres kiest uiteraard niet voor een stijlbreuk en blijft haar eigen roots trouw. Opener ‘Children Of The Dawn’ is meteen een echte knaller met een beresterk meerstemmig refrein dat op een klassiek Accept album niet had misstaan. Elke track bespreken gaan we niet doen, maar we kunnen wel stellen dat de eerste acht songs lekker stevig klinken, luister maar naar de eerste single ‘Time For Justice’ en je zal mijn mening bijtreden. ‘Best In Me’ is opgedragen aan haar fans, het klinkt misschien een beetje melig maar wel oprecht. ‘Horns Up High’ is sowieso live materiaal en klinkt even stevig als een Grave Digger nummer. ‘Bond Unending’ een duet met Sammy Amara van Broilers is de enige valse noot van dit album omdat Sammy zijn Engels wel heel belegen klinkt. Voor de rest is het feest, feest en nog eens feest.