DREAM THEATER

Mike Portnoy heeft zijn plaats op zijn drumkruk na vijftien jaar terug ingenomen. Of hij beter is dan Mike Mangini of niet, blijft een onderwerp voor vele discussies, maar hij steelt in ieder geval weer de show en geeft toch wat meer push aan de Dream Theater-muziek. Het nieuwe album is hevig en opent met de instrumentale ouverture ‘In The Arms of Morpheus’, die muzikale thema’s introduceert die gebruikt worden gedurende het hele album. De geluidseffecten in het begin van de plaat suggereren dat iemand in een droomtoestand terechtkomt en verschillende vormen van parasomnia ervaart. Het concept is niet alleen tekstueel aanwezig, maar de nummers zijn ook door de muzikale motieven verbonden.’Night Terror’ was de eerste single en geeft meteen aan dat deze plaat harder en donkerder wordt dan vorige albums. De slaapstoornissen van een oorlogsveteraan, veroorzaakt door PTSD, vormen het thema van ‘A Broken Man’, de tweede single. Opnieuw een hard nummer met een prachtige gitaarsolo van Petrucci en een funky, bluesy solo van Jordan. De plaat baadt in een donkere sfeer en bevat een agressieve toon, die doet denken aan ‘Train of Thought’, en zelfs meer specifiek aan ‘Honor Thy Father’. Het album sluit af met ‘The Shadow Man Incident’, een episch nummer van bijna twintig minuten dat geen moment verveelt door de vele afwisselingen tussen gitaar- en keyboardsolo’s, ballad-achtige en snelle en harde partijen en melodieuze en agressieve onderdelen. Een perfecte mix van de talrijke progmetal substijlen. Ondanks de symptomen van parasomnia kunnen de fans op beide oren slapen. Het originele superteam is weer samen.