FOR I AM KING

Terwijl dit Nederlandse vijftal letterlijk aan het pieken was met het album ‘I’ (2018), legde het coronavirus alles plat. Gelukkig vond men de energie en inspiratie terug, zodat vier jaar na diens voorganger de derde telg ‘Crown’ alsnog een feit is. Veel is er ondanks alle wijzigingen – drummer Jaap Relou werd bijvoorbeeld vervangen door Ivo Maarhuis en van Redfield Records werd afscheid genomen om ‘Crown’ in eigen beheer uit te kunnen brengen – niet veranderd. Albumopener ‘Avarice’ is een heerlijke mid-tempotrack, waarmee de band andermaal bewijst dat cleane zanglijnen echt niet nodig zijn om toch een lekker melodieuze metalcoretrack vol hooks te creëren. Muzikaal steekt het dik in orde en ook ditmaal heeft men zich niet laten verleiden tot het gebruik van cleane refreinen die nogal cliché zijn in metalcore tegenwoordig. In tracks als ‘Liars’, ‘Pariahs’ en persoonlijke favoriet ‘Oblivion’ gaat men vol zelfvertrouwen lekker uit van de eigen kracht. De thematiek en onderwerpen van voorganger ‘I’ worden op ‘Crown’ doorgetrokken; óók in het artwork, waarin de valse koning die te zien was op het album ‘I’ vakkundig wordt onthoofd. Hoewel de teksten voor meerdere uitleg vatbaar zijn, gaat ‘Pariah’ over outcasts in de maatschappij, ‘Barriers’ over verwachtingen die we elkaar opleggen en ‘Liars’ over ontkenners van global warming. Wanneer frontvrouw Alma Alizadeh aan het einde van het album op de afsluitende track ‘Disciples’ de bandnaam scandeert, zorgt dat onverwacht voor een kippenvelmomentje. Dit is wederom een heel fijne plaat van een band die veel erkenning en waardering verdient.