FUNERAL DRESS

Wie vijftien jaar op een nieuw album laat wachten, schept grote verwachtingen. Helaas valt dat dan vaak tegen. Dat is voor alle duidelijkheid bij Funeral Dress niet het geval. ‘Goodbye?’ brengt een lading fris klinkende punk zoals punk moet klinken. Scherp, rechttoe rechtaan, zonder franjes. Nog één keer full pogo. Het begint al met de opener en titelsong die ogenschijnlijk rustig van start gaat, maar al na enkele seconden losbarst in een mooie bedankt aan de fans die de band al die jaren voluit hebben gesteund. ‘Dogs Of War’ opent onheilspellend met sirenes om er dan meteen ongemeen hard in te vliegen. De boosheid druipt er gewoon vanaf. Net als in ‘Don't Dictate To Me’ dat de geest van de aloude seventies oerpunk perfect weerspiegelt. Of wat dacht je van ‘Fuck The Fucking Fuckers’ …? Nooit een blad voor de mond genomen, die gasten van Funeral Dress, en dat doen ze op hun afscheid ook niet. ‘All Politicians Are Cunts’ kennen we al een paar jaar van de live concerten, maar klinkt vandaag actueler dan ooit. Met ‘Ik Mut Just Niks’ (een knipoog naar Wout van Aert) staat er ook een Nederlandstalig nummer op dat alles samenvat waar de Belgische punktrots, en bij uitbreiding de hele punkscene, voor staat: we doen ons eigen ding en laat ons verder met rust. Er komt ook nog een kleine verrassing langs in de vorm van ‘Rise & Fall’, waarbij de Vlaamse doedelzak onverwijld doet denken aan het betere werk van Dropkick Murphys. Is ‘Goodbye?’ dan geen oude wijn in nieuwe zakken? Zeker, maar wat smaakt die wijn lekker! (WVH) 9