HEIDEVOLK

Waar ik een hartgrondige hekel heb aan opblaasbijltjes of grappige drankliederen, krijgt de serieuzere kant van pagan metal toch nog altijd een plaatsje in m’n cd-kast. Heidevolk heeft vaak wat op het randje gezeten met wel heel veel drinkliederen, maar weet toch altijd nog wat eerlijke emotie in z’n muziek te laten doorklinken. Nu blaast de meer melodieuze wind ze de laatste twee platen wel érg dicht de ‘foute’ kant op. Gelukkig staan daar tegenover lekker grootse koorvocalen, een gezonde gitaarmuur en teksten waar langer dan een half uurtje over nagedacht lijkt te zijn. Ook lijkt er op deze plaat met nummers als ‘Drink Met De Goden (Walhalla)’ ‘Wederkeer’ en ‘Zomervuur’ iets meer ruimte voor rustiger muziek die bijna in een theater zou passen. En daarmee word ik gedurende de plaat weer voldoende in de muziek meegesleurd, waardoor ik bij opener ‘Hagalaz’ nog met m’n sweatpants in m’n huiskamer zit, maar op het einde ik in dierenvellen gehuld onder een regenachtige Veluwse hemel mijn vuist in de lucht lijk te slaan. Voor mij zijn de beste Heidevolk-platen nog steeds zonder twijfel ‘Batavi’ en ‘Veluwa’, maar deze ‘Wederkeer’ mag zeker ook af en toe opgelegd worden.