KORN
Requiem
Omwille van de ons allen gekende reden beschikten alle artiesten plots over een zee van tijd. Die kan je maar beter creatief aanwenden dan, en dat heeft Korn zeker gedaan. Voor de bandleden een heel andere situatie dan gewoonlijk. Geen deadlines, druk of wat dan ook deze keer. Meer dan ooit hebben ze dus hun eigen zin kunnen doordrijven. Op zich niets nieuws, want dat deden ze ook al bij de vorige release ‘The Nothing’. Toch verbaast het ons dat deze veertiende langspeler van deze nu metalpioniers amper 32 minuten klokt. Gelukkig doet dat geen afbreuk aan de kwaliteit. Alleen al de eerste drie composities zijn van het kaliber waar collega’s een arm en een been voor veil hebben. ‘Forgotten’ zet meteen de toon, terwijl ook ‘Start The Healing’ en ‘Let The Dark Do The Rest’ meer dan overtuigen. Bassist Fieldy mag dan wel ‘tijdelijk’ van het toneel verdwenen zijn, hij speelde alsnog zijn stukken in en dat zorgt ervoor de ook anno 2022 de Korn-sound intact blijft. Echte verrassingen staan er deze keer niet op. Iets wat een act als Korn zich wel kan permitteren. Op ‘Hopeless And Beaten’ lijkt het dat men de gitaren nog lager dan anders heeft gestemd, een klein experiment dat we wel kunnen smaken. Afsluiten doen ze met ‘Worst Is On His Way’, wie weet al een hint naar volgend jaar wanneer deze rakkers dertig kaarsjes uitblazen. Kort samen gevat kunnen we stellen dat je ‘Requiem’ moet zien als een fles wijn, eentje die beter kan worden met de jaren. Meer dan ooit het bewijs dat Korn niet voor niets hele generaties heeft begeesterd.
