LIK

Als er een prijs zou bestaan voor ‘Meest Zweeds klinkende death metalplaat’ dan zou deze dit jaar ongetwijfeld uitgereikt worden aan het, jawel, Zweedse doodseskader Lik. Op hun vierde album ‘Necro’ laat dit viertal onder leiding van Bloodbaths Tomas Åkvik immers als geen ander horen waarom Zweedse old school nog altijd de beste death metal ter wereld is. Heel het album is een open liefdesbrief aan het genre en in feite wil dat dus zeggen dat het originaliteitsgehalte nul komma nul is. Dat bedoelen we overigens allesbehalve slecht, want waarom zou je immers sleutelen aan een genre dat al in het begin van de jaren negentig geperfectioneerd werd? Opener ‘Deceased’, een ware ode aan de oppergoden van Entombed, zet meteen de toon: felle, zagende riffs, pompend en punky drumwerk en heerlijk ruige, maar toch verstaanbare grunts. En teksten over dood, horror, oorlog en gortigheid, dat spreek uiteraard voor zich. Het mes ligt dus meteen op tafel en in de navolgende tracks wordt het enkel maar scherper (of moeten we nu zeggen botter?). ‘War Praise’ (met coole Edge Of Sanity-achtige melodielijntjes, iets wat nog wel vaker terug komt), het slepende en Autopsy-achtige ‘Morgue Rat’, de spreekwoordelijke vleesmolen ‘Shred To Pieces’ en het soms naar oude Paradise Lost neigende ‘In Ruins’ zijn stuk voor stuk schoten in de roos en zorgen voor een waar feest der herkenning. De verwijzing naar Paradise Lost in het laatstegnoemde nummer is trouwens ook niet helemaal toevallig, want niemand minder dan Nick Holmes komt heel even om de hoek kijken in deze track. Alsof het allemaal nog niet cool genoeg was. De rauwe energie (de plaat werd live ingespeeld in de studio) en de old school sound (weliswaar in een moderner jasje) maken het boeltje compleet en laten alles knallen als illegaal vuurwerk. Valt er dan echt niks negatiefs te melden over deze plaat? Nou, nee! Dit is gewoon vette shit en dan moet er voor de rest niet gezeverd worden. Kicken!