LORDI

Liefhebbers van horrorfilms, Halloween en spookhuizen op de kermis zullen ‘Screem Writers Guild’ met plezier omarmen en als dagelijkse soundtrack gebruiken wanneer de zon achter de horizon is verdwenen. Lordi staat borg voor een gezonde dosis griezelescapisme en dat is in deze duistere tijden een welkome afwisseling met bands die graag de actuele vinger aan de pols houden. Lordi levert ook met dit nieuw werkstuk geen haastklus af, het zit hem allemaal in de details, dat kun je al vaststellen wanneer je de cover aandachtig bekijkt en ook horen in de talrijke intro’s die je meenemen naar een oude horrorprent. Het is geen conceptalbum, maar toch staan de nummers in verhouding met elkaar omdat de inspiratie voortvloeit uit horrorfilms die in de periode van 1920 tot 1950 werden uitgebracht. Ogen dicht, hoofdtelefoon op en je beleeft als het ware een cinema-ervaring wanneer opener ‘Dead Again Jayne’, ‘Thing In The Cage’ en ‘Vampyro Fang Club’ zich aandienen. ‘Inhumanoid’ en de single ‘Lucyfer Prime Evil’ (met knappe gitaarsolo van nieuwe gitarist Kone) zijn op en top herkenbare Lordi krakers met een refrein dat moeiteloos blijft hangen. Met ‘The Bride’ hoor je voor het eerst Mr. Lordi zijn cleane zangstem gebruiken, iets dat voor herhaling vatbaar is. Elke song staat op zich en er is een goede balans tussen stevige rockers en luchtigere tracks die daarom niet minderwaardig zijn van kwaliteit. In dit genre blijft de band uniek.