MICHAEL ROMEO

Van een solo-album van de gitarist van de progressieve metalformatie Symphony X verwacht je in eerste instantie zeer gitaargeörienteerde muziek met veel shredding. Maar het nieuwe album van Michael Romeo heeft veel meer te bieden. ‘War Of The Worlds Pt. 2’ is het vervolg op het in 2018 uitgebrachte werk, waarvan het concept zijn oorsprong vindt in het gelijknamig boek van H.G. Wells. Toch gebruikt Romeo dit verhaal als opstapje om de wereldproblemen van vandaag te vertellen. Hij heeft een reeks composities gemaakt, waarin bombastische orkestratie en metal elkaar moeiteloos aanvullen. Hiervoor deed hij beroep op twee minder bekende vrienden op bas en drums en de jonge Kroatische zanger Dino Jelusick. Als vervanger van Rick Castellano overtuigt deze laatste met een indrukwekkend en gevarieerd stemgeluid. Samen met deze minimalistische line-up en heel wat hardware en software creëerde Romeo een fantastische Star Wars-sound, maar dan wel vaak met zang. Regelmatig worden we getrakteerd op vingervlugge en melodieuze gitaarsolo’s, daar is de man nu eenmaal een meester in. De klemtoon ligt echter duidelijk op composities met filmische orkestrale passages met digitale strijkers, blazers en koorgezangen. In die zin sluit het aan bij ‘The Odyssey’ van Symphony X. Als gitaarwizard trekt Romeo trouwens ook goed zijn streng op keyboards. Het tempo van de songs ligt meestal hoog, alhoewel er ook plaats is voor een AOR-ballad. Wanneer je houdt van de muziek van John Williams in een metal-jasje, dan is dit album voor jou een must. En vergeet daarbij ook het eerste deel niet!