MY DYING BRIDE
A Mortal Binding
Het is vreemd om dit over een metalband te zeggen en al helemaal als die metalband net weer een stapje terugzet naar haar wortels in de death metal. Maar een goede nieuwe My Dying Bride plaat is toch een beetje als na een lange wandeling, in een makkelijke stoel, met een denkentje, een glas wijn en een goed boek de buitenwereld ontlopen en een uur lang mooie zware en donkere verhalen aan je voorbij laten gaan. Laten we met de deur in huis vallen, de nieuwe My Dying Bride is adembenemend goed. Hij past perfect binnen het genre of ‘de paraplu’ die de Noord-Engelsen voor zich hebben ontwikkeld. Verwacht dus geen écht grote verrassingen op de plaat, want er is vooral weer iets verder gepolijst aan het bestaande geluid. En, belangrijker nog, er zit weer wat meer pit in. Voorganger ‘The Ghost Of Orion’ (en misschien ook wel ‘Feel The Misery’) waren in mijn oren een beetje te comfortabel en sleurden me als luisteraar iets minder mee. En deze ‘A Mortal Binding’ lijkt weer wat meer hogere pieken en diepere dalen te hebben met een paar voor My Dying Bride redelijk smerige passages die heerlijk in feedback wentelen. Maar niet krampachtig zoals een band die na jaren probeert te bewijzen dat ze nog een old school death metalband zijn (zoals enkele van hun collega’s nog wel eens lijken te proberen). Hoewel heel de plaat schitterend is, zijn er zelfs daarbinnen nog een paar hoogtepuntjes te noemen. Zo is ‘The 2nd Of Three Bells’ bijna een samenvatting van alles waar My Dying Bride sterk in is. Een wat dissonante bezwerende riff waarover een melodie wordt gespeeld die bijna onhoudbaar treurig is, maar na verloop van tijd onderbroken wordt door een giftige grunt. In de heerlijk theatrale tristesse van ‘Unthroned Creed’ lijkt de oude My Dying Bride misschien wel het meest door te klinken en lijkt Aaron zich keer op keer te moeten terugslepen naar de spotlight. Maar de echte parel zit hem in de staart, want het afsluitende ‘Crushed Embers’ is toch wel een van de sterkste nummers die we de mannen in jaren hebben horen spelen.
