OOMPH!

Het zal je maar overkomen als band dat je zanger uit geloofsovertuiging besluit om te stoppen met rock te maken. Zo kwam een einde aan de dertigjarige Drievuldigheid van Oomph!. Gelukkig bleef de rest niet bij de pakken zitten en met Der Schulz, voormalig zanger van Unzucht, vonden ze een meer dan waardige vervanger. De man heeft gewoonweg een schitterende stem en zijn inbreng laat de band zo opleven dat ze met ‘Richter Und Henker’ één van de beste albums uit hun carrière afleveren. Dat wordt aanstonds duidelijk met opener ‘Wem Die Stunde Schlägt‘. Een nummer dat werkelijk alles bezit; een darkwave elektronische inbreng die doet denken aan Depeche Mode met daar attractieve gitaarriffs tussen en een zanger die alles aantrekkelijk, zwoel, verleidelijk, ruig en meeslepend doet klinken. Van gothic tot metalhead, je kan de vervoering om mee te bewegen niet weerstaan. Direct daarna volgt het titelnummer ‘Richter Und Henker’, met zo een meeslepend refrein en sterke zanglijnen dat het met één ruk komt te staan tussen die tijdloze Duitse rockklassiekers zoals ‘99 Luftballons’ en ‘Major Tom’. Het lijkt wel of Oomph! één grote hitmachine geworden is. ‘Nur Ein Mensch’ bevat alweer zo een fascinerende beat die het ene ogenblik een stampende metalriff laat horen en eventjes verder gothic en darkwave met fragiele zangpartijen. Het hitfestijn gaat door tot ‘Ein Kleines Bisschen Glück’, een dromerige en zweverige afsluiter met een grote dosis melancholie welke je tot het diepste van je hart raakt. Decennia is Oomph! wat in de schaduw van Rammstein blijven staan. Daar kan nu verandering in komen.