PALEFACE SWISS

Met ‘Cursed’ zet Paleface een zeer grote stap richting een nieuwe identiteit. Met de vorige singles werd het al duidelijk dat de Zwitserse deathcore veel meer elementen van metalcore en nu-metal implementeerde. Op hun nieuwe album is dit de norm geworden. ‘Cursed’ gaat probleemloos helpen om de new wave van nu metal te populariseren. Na de onheilspellende intro vol fluisterstemmetjes en enge kerkergeluiden breekt ‘Hatred’ alles open. Na een minuut luisteren zit je volledig in krankzinnig Slipknot-territorium. De gelijkenissen zijn zeer treffend. De hysterische screams en maniakale lachbuien van frontman Zelli doen meteen aan een jonge Corey Taylor denken, net zoals dat de muziek je terugneemt naar de eeuwwisseling. Deze nieuwe stijl ligt Paleface meteen goed, de schoen past perfect. Het is headbangen geblazen wanneer Zelli aan het screamen gaat, dat soms klinkt als een bezeten rapper en soms als een gestoorde patient. Woede heerst. ‘…And With Hope You’ll Be Damned’ begint met een zucht, een muzikale uppercut en een keelschraap om dan te exploderen. Paleface voegt zich bij bands zoals Tallah en Vended die het genre moderniseren. ‘Enough’ gaat halfweg het album experimenteren met volledige rap-stukken. Het experiment is maar half geslaagd, maar opnieuw krijg je een lekkere riff voorgeschoteld die voorkomt dat de song zichzelf volledig verliest. Niet elke song is een schot in de roos. ‘Youth Decay’ is voorzichtiger. ‘My Blood On Your Hands’ doet denken aan King 810, maar niet positief: het gaat wat overstag met de krankzinnigheid en komt geforceerd over. Net wanneer de plaat zichzelf wat lijkt te verliezen komt ‘Love Burns’ voorbij. De heerlijke riffs, snelle stukken, hondsdolle vocals, knappe solo én geslaagde melodieuze outro maken hiervan een bewijsstuk van het kunnen van Paleface. Ook afsluiter ‘River Of Sorrows’ bewijst dat hun intiemere kant fel kan schijnen zonder saai te zijn. Er zit veel pijn en vooral emotie in deze plaat. Paleface groeit en zal nog ferm kunnen bouwen met deze basis. Ze dragen hun invloeden duidelijk zichtbaar wat een dubbel gevoel kan geven, maar leveren moeiteloos een geslaagde bijdrage af aan de moderne nu metalcore.