SABATON

Twee jaar na ‘The Great War’ heeft Sabaton een volgend album klaar met wederom als thema de Eerste Wereldoorlog. Om de coherentie van komende shows te garanderen, is het een goede zet om dit thema uit te breiden naar beide recente albums. Als gevierde live-act deelde men vast ook in de klappen toen covid-19 de wereld gijzelde, zodat alternatieven gezocht moesten worden. Sabaton benutte de tijd met de release van een aantal singles met bijhorende imposante clips en zette zich aan het werk om nieuwe verhalen uit de periode 1914-1918 uit te pluizen. Opvallend is de grote bijdrage aan het songmateriaal door gitarist Chris Rörland. Hij en Joakim zaten samen in quarantaine in de studio en zo ontstond het materiaal dat we vinden op ‘The War To End All Wars’. Twee maanden na de luistersessie zijn we inmiddels vertrouwd met de songs en opener ‘Sarajevo’ blijft één van onze favorieten, omdat men dit episch opbouwt tot een knallende climax met blastbeats, om daarna terug te keren naar de ongenaakbare vrouwenstem die de coupletten beheerst. Een ander fris idee is het gebruik van wulpse synthesizers in ‘Soldier Of Heaven’. Iets wat niet meteen verwacht wordt, blijkt erg aanstekelijk te zijn. Want daarin is Sabaton nog steeds kampioen: het schrijven van glorieuze, pakkende power metalsongs die verfraaid worden met spetterend gitaarwerk en massieve samenzang. Songs als ‘Stormtroopers’, het mediumtempo ‘Dreadnought’ en ‘Lady Of The Dark’ mogen dan heel vertrouwd klinken, ze dragen entertainment waar je een goed gevoel aan overhoudt hoog in het vaandel. We worden ook nog op onze wenken bediend met naar het einde toe een sensitief nummer (‘Christmas Truce’) en een epische uitsmijter ‘Versailles’ als einde van zowel de oorlog als deze plaat. We blijven bij onze opmerking na de luistersessie: dit tiende Sabaton-album rolt als een legertank over je heen: overweldigend, filmisch en aanstekelijk, maar met frisse nieuwe ideeën.