SKID ROW

De eerste twee platen van Skid Row mogen we zonder meer klassiekers binnen de heavy metal noemen. De band was in die periode aardig op weg om één van de grootste metalbands te worden. Spijtig genoeg begon de motor te sputteren na die twee releases en gleed Skid Row langzaam af naar een middelmatige band. Nu, zestien jaar na hun vorige cd, brengt de act een nagelnieuwe plaat op de markt. Eentje die voor het eerst zanger Erik Grönwall laat horen. Grönwall, die vroeger het mooie weer bij het Zweedse H.E.A.T maakte, laat op ‘The Gang’s All Here’ horen dat het een goede keuze van de band was om hem aan boord te nemen. Zijn stem past enorm goed bij de eigentijdse hardrock die we hier te horen krijgen. Vanaf de opener ‘Hell Or High Water’, die aan de beginperiode van deze act doet denken, is het genieten van de sterke zang van Grönwall. Maar ook de songs op zich mogen we wel knap noemen. Al is deze cd niet te vergelijken met wat de band in hun beginperiode liet horen. Daarvoor is Skid Row te veel geëvolueerd. Songs als de titeltrack, ‘Not Dead Yet’, ‘Tear It Down’ of ‘Time Bomb’ zijn gave eigentijdse hardrock, waar naast de zang ook de gitaarpartijen uitblinken. Waarbij er wel heel wat energie te horen is op deze cd en sommige songs dat punky randje hebben meegekregen. Wie verwachtte dat Skid Row een vervolg zou maken op een cd als ‘Slave To The Grind’ is er met deze plaat aan voor de moeite. Dit is Skid Row zoals ze in 2022 klinken. Als een energieke gedreven hardrockband die nog steeds heel goede songs kan schrijven en waar het muzikale vakmanschap vanaf druipt. Live zullen deze nieuwe songs zich moeiteloos kunnen meten met de vele klassiekers die deze groep op zijn conto heeft staan. Al mis ik op deze cd wel een ijzersterke ballad. Het mooie ‘October’s Song’ doet aardig zijn best, maar verliest de strijd met vroegere tracks als pakweg ‘Quicksand Jesus’ of ‘In A Darkened Room’. Maar dat is dan ook maar één van de weinige opmerkingen die we hebben.