THE GATHERING

‘Beautiful Distortion’ is een langspeler die liefhebbers van The Gathering ongetwijfeld met veel enthousiasme gaan omarmen. Het album klinkt na slechts enkele draaibeurten al heel vertrouwd, en toch zitten er de nodige weerhaakjes en details in de muziek die de nummers boeiend houden en je als luisteraar steeds nieuwe dingen doet nadenken. ‘In Colour’ – al te beluisteren op YouTube – opent de plaat heel voorzichtig met een zachtjes zingende Silje, tot al de instrumenten mooi invallen. ‘When We Fall’ is een heel weemoedig nummer met treurende toetsenpartijen, opvallende en zeer elektronisch klinkende percussie en Silje die wederom de sterren van de hemel zingt. ‘Grounded’ opent met dat typische, heel warm overkomende en dromerige gitaargeluid waar The Gathering altijd heel sterk in is geweest, tot de band wat steviger van leer trekt. ‘We Rise’ is eveneens al te bekijken op YouTube, klinkt als vrij klassieke The Gathering en doet bij momenten op vlak van sfeerschepping wat aan het oudje ‘Travel’ denken. Er zitten heel knappe melodielijnen en een donkere sfeer in het nummer. ‘Black Is Magnified’ opent met een zachtjes kabbelende en akoestische gitaar, tot er in het refrein steviger wordt uitgehaald met zware gitaarpartijen en statige toetsenpartijen die er heel goed in passen. ‘Weightless’ is ergens een beetje een keerpunt in de plaat, waarbij vooral donkere sfeerschepping centraal staat. ‘Pulse Of Life’ is zowat de enige song op het album waar The Gathering vooral in het begin wat meer uptempo te werk gaat. Vuil klinkende gitaarpartijen leiden er het mooie en haast mijmerend overkomende einde in. Met de stevige en haast stapvoets klinkende afsluiter ‘On Delay’ komt er een einde aan een album waar je zowel het geluid van de jongere albums terug in hoort en waar toch nieuwe dingen in te ontdekken vallen. Zeker met de koptelefoon op vallen er voortdurend allerlei kleine dingetjes op. ‘Beautiful Distortion’ is een heel sterk en sfeervol album van een band die nog lang niet is uitverteld en hier opvallend hongerig klinkt. De plaat klinkt mede door de productie van Attie Bauw daarbij ook nog eens als een klok.