THE SONIC REDEMPTION

In de Belgische (hard)rock-‘n-roll is Dominique De Vos lang geen onbekende naam. Met bands zoals Southern Voodoo, Buzzkill Baby en de knettergekke speedrockers van Motorcity Angels leverde hij een aanzienlijke bijdrage aan de vaderlandse rockscene. Net toen we dachten dat de zanger van een welverdiend pensioen aan het genieten was, denderde ‘Cities Of The Black Sun’, debuutsingle van The Sonic Redemption, hier zonder veel poeha de huiskamer binnen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dat valt deze keer net iets letterlijker uit. Gitarist van het trio is namelijk Jelle De Vos, zoon van en (naar onze mening) al even gek én getalenteerd als de vader. Met BadBart laveerde hij al eerder tussen noise en poprock, met The Sonic Redemption bewijst de gitarist dat ook bij hem een flinke scheut vuile rock door de aderen stroomt. Want vuil en vettig, is wat meteen opvalt aan deze debuut-EP. Het warme water is al lang geleden uitgevonden, maar een lekker bad kan nog steeds deugd doen. En dat is precies het geval als je deze zeven songs voorbij hoort razen. Garagepunk zonder veel opsmuk, en dat is ook niet nodig. Smerige baslijnen en een bij momenten messcherpe gitaar, ondersteund door het rechttoe-rechtaan drumwerk van Bram Decrock, die samen met Jelle de jonge honden vormt in het gezelschap van vader hond Dominique. Of vaders bedachtzamer worden met de jaren? Duidelijk niet in dit geval. Iedere song is trouwens in exact hetzelfde tempo en dezelfde toonaard geschreven als de eerste zeven songs op de debuutplaat van de Ramones. Van een ode gesproken! Geen franjes, geen ingewikkeld gedoe, niet te moeilijk doen, … gewoon punk-‘n-rollen. Een fijn debuut!