THORIUM

Bij veel bands is het derde album een heel belangrijke en dat is bij Thorium niet anders. Ze hebben voor ‘Extraordinary Journeys Part 1’ dan ook alles uit de kast gehaald. Valt meteen op; het verschil tussen dit en het vorige album is iets minder groot als tussen het debuut en ‘Empires In The Sun’.  Het nieuwe album klinkt heel ambitieus en zoals de titel al deels verraad ook heel avontuurlijk. Voor we verder op het album zelf ingaan geven we nog mee dat in de line-up twee wissels zijn gebeurd. Drummer Louis is op dit album vervangen door Kjell Raes (Powerstroke) en ook bassist Stripe (wél nog te horen op dit album) werd inmiddels vervangen door Jeroen Bonne (Poseydon). Op de nieuwe plaat is variatie troef. De ene song klinkt al iets toegankelijker dan de andere. Er passeert zoveel dat het eigenlijk niet in één luisterbeurt te bevatten is. Geef dit album dus zeker de tijd om te groeien. We hoorden eerder al het knallende ‘Bushido’, de eerste single die ook als gelimiteerde EP verscheen. Vervolgens was er de tweede single ‘Across The Nations’ – zowat de metal titeltrack voor Jules Verne’s ‘Reis Om De Wereld In 80 Dagen’ – dat iets diverser en toegankelijker klonk. Maar het is de derde single ‘Nightfall’ dat wat ons betreft de oorworm van dit prachtige eerste deel van het tweeluik is geworden. Probeer het refrein maar eens uit je hoofd te krijgen. Het stevigste en tevens hardste nummer is wellicht ‘To Sleep Near Mountainous Waves’. Het vergt de luisteraar wat extra moeite om de song te doorgronden. Vooral vanwege de bijzonder ingenieuze songstructuur, die ons aan het Zweedse Communic doet denken. ‘Gladiator’ met de aparte bombastische intro ‘Morituri Te Salutant’ is wederom een intens werkje, boordevol spetterend gitaarwerk en een lekkere gillende David Marcellis. Onder het motto ‘save the best for last’ krijgen we als afsluiter het prachtige negen minuten durende ‘Echoes Of Lost Souls’, met een doomy randje a la het Zweedse Sorcerer. Hier worden de zangpartijen gedeeld tussen gitarist Dario en David. Kippenvel is het, telkens deze parel door onze boxen knalt. Nogmaals, ‘Extraordinary Journeys Part 1’ is niet altijd een even hapklare brok, maar wel zeer ambitieus, avontuurlijk, gedurfd, intens en o zo mooi.