THUNDERMOTHER

Met nieuw bloed in de band kan twee kanten uit: de nieuw bandleden brengen frisse ideeën aan of alles blijft min of meer bij het oude. Bij Thundermother snijdt het mes aan twee kanten: ‘Dirty & Divine’ klinkt fris, maar ook beter dan het vorige album ‘Black And Gold’ dat links en rechts ietwat gemengde reacties opriep. Veel heeft hier te maken met Linnéa Vikström Egg, de nieuwe frontdame die ook opmerkelijke skills heeft als het op het schrijven van melodieus klinkende structuren aankomt. Het nieuwe album opent met het 70’s klinkende ‘So Close’ dat al direct haar vocale kracht op een aangenaam swingende manier aantoont. Organische rock-'n-roll is al vijftien jaar lang de kracht van de band, maar daar komt nu een extra dimensie bij dankzij het pakkende melodieuze kader dat mee verzorgd wordt door de solide ritmesectie. De vier dames zijn rock-‘n-roll diehards, dat wisten we al, maar ‘Dirty & Divine’ tilt dat ethos naar een hoger plan. De twee eerder verschenen singles ‘Speaking Of The Devil’ en ’I Left My License In The Future’ bleken al gemeen gruizige en met zweet doordrenkte rockers te zijn en daar doet de rest niet voor onder. Rauwheid in combinatie met melodie, zoals ook blijkt uit het iets poppiër ‘Dead Or Alive’ dat gepaard gaat met een spooky video. Eén ding is zeker: Thundermother is allesbehalve ‘dead’. Het gevoel van ‘Heatwave’, hun beste tot nu toe, is terug en daar zijn wij heel blij mee.