ALIEN WEAPONRY

Toen het debuutalbum ‘Tū’ van Alien Weaponry uitkwam, was zanger/gitarist Henry net 18 en zijn broer/drummer Lewis 16. Hun mix van groovende metal met sterke Maori-invloeden was meteen een schot in de roos. Een nadeel van hun eerste twee albums was echter dat ze wat langdradig waren. Dit is op ‘Te Rā’ volledig verdwenen, want de elf nummers zijn deze keer compact en boeiend van begin tot eind. Het geluid is meer metalgericht en doet denken aan bands als Trivium en Machine Head. De afwisseling tussen Engels en Maori is nog steeds volop aanwezig, waarbij de Maori-klanken agressief klinken en de band op oorlogspad lijkt. Op alle gebieden is de band gegroeid. Zanger Henry laat nu ook hogere noten en zelfs grunts horen. Dit komt duidelijk naar voren in ‘Mau Moko’, waar het lijkt alsof een bende Maori-krijgers op je afkomt. Dit gevoel keert terug in ‘Tama-nui-te-rā’. Maar het zijn niet alleen traditionele verhalen die aan bod komen. Ook oorlogsleed (zoals in ‘Blackened Sky’) en de negatieve invloeden van sociale media (zoals in ‘1000 Friends’) worden behandeld. Hoewel Maori-strijdkreten ontbreken, blijven beide nummers boeiend door de catchy refreinen. Randy Blythe van Lamb Of God is te horen als gast op ‘Taniwha’, een stevig nummer waarin Henry laat zien dat hij ook veel emotie in zijn zang kan leggen. Alien Weaponry heeft een enorme sprong voorwaarts gemaakt, waardoor ‘Te Rā’ met afstand hun beste album tot nu toe is.