AUTOPSY

Amper bekomen van het sterke 'Morbidity Triumphant' krijgen we alweer een nieuwe langspeler van Autopsy in de maag gesplitst. Naar goede gewoonte is er muzikaal, en ook tekstueel, bitter weinig veranderd en dat kunnen we enkel en alleen maar toejuichen. Op deze nieuwste worp krijgen we dus wederom lekker rauwe en primitieve death metal zonder al te veel toeters en bellen te horen en hoewel de band in wezen al tientallen jaren hetzelfde doet, is er toch geen enkele sprake van gedateerdheid of ongeïnspireerde herhaling. Nummers als 'Throatsaw', het naar oude punk neigende 'Toxic Death Fuk' (trouwens met erg coole solo) en het erg doomy beginnende 'Well Of Entrails' klinken dus misschien wel heel erg old school (en soms zelfs regelrecht herkenbaar), ze etaleren toch een zekere frisheid (ietwat vreemde woordkeuze gezien de songtitels, maar kom) en spontaniteit. Maar bovenal klinkt Autopsy op hun tiende plaat nog steeds even puur en oprecht als destijds op het ondertussen legendarische debuut 'Severed Survival'. Deze jongens pretenderen niets en zijn zich zeer goed bewust van hun sterktes, maar evengoed kennen ze perfect hun 'zwaktes'. Worden hier snelheidsrecords verbroken? Nope. Krijgen we de ene na de andere barrage van blastbeats over ons heen? In geen geval. Wil men krampachtig laten horen wat men op technisch vlak allemaal kan? Ben je gek! Nee, Autopsy maakt death metal die recht uit het hart en de ziel komt en terugkeert naar de roots en beginwaarden van het genre: hard, vuil, gemeen en rauw. Dat men nooit meer originaliteitsprijzen in de wacht zal slepen, neemt men er graag voor lief bij.