CIRITH UNGOL

Ondanks het feit dat de band al meer dan 50 jaar bestaat, is dit toch maar hun zesde studioplaat. Ze namen dan ook een pauze van zo een 30 jaar, maar dat terzijde. De Amerikanen waren altijd sterk in een sublieme vorm van epische power doom en zijn gelukkig niet van plan om daarvan af te stappen. Openingstrack ‘Velocity’ en ook de eerste single is meteen raak. Een heerlijke en zelfs vrolijk klinkende riff geeft het startschot voor een tocht door de donkerste en apocalyptische fantasieën. Tim Baker’s onnavolgbare en herkenbare stem – love it, or hate it – heeft na al die jaren nauwelijks ingeboet aan kracht en rauwigheid en laat zijn fatalistische teksten op de mensheid weer los. Met ‘Sailor On The Seas Of Fate’ levert men een beklemmende epos van ruim 8 minuten waar beide gitaristen, Jimmy Barraza en mede-oprichter Greg Lindstrom, de tijd krijgen om elkaar te bekampen met scheurende solo’s. Het is allemaal de voorbereiding tot de climax die volgt. ‘Looking Glass’ betekent het begin van een conceptuele 4 songs sequentie en brengt het echte verhaal rond de ‘Dark Parade’. De expeditie die ons leidt naar de afgrond van horror en wanhoop is een huzarenstuk van Cirith Ungol. De dreiging, het pessimisme en de pijn worden zo realistisch uitgebeeld dat je de koude rillingen over je rug voelt. Sommigen lezen een spannend boek voor het slapengaan. Geef ons maar deze ‘Dark Parade’.