EKTOMORF

Een prijs voor originaliteit heeft Ektomorf nooit verdiend en ook met dit vijftiende album zal deze ontbreken in de trofeeënkast van oprichter/zanger/gitarist Zoltan "Zoli" Farkas. Waar vroeger vooral naar de stijl van Max Cavalera’s Sepultura en Soulfly werd gegrepen, gaat het nu helemaal richting Slipknot, Machine Head en Korn uit. Reken dus maar op een revival naar het begin van dit millennium. Edoch, als je daarnaast kijkt kan je niet ontkennen dat ‘Vivid Black’ een goed album is. Zoli klinkt meer getormenteerd dan ooit en de rode draad door het hele album is vooral woede en pijn. Voor dat laatste gaat Zoli met zijn zang de emotionele en heldere kant uit en de emoties spatten er af. Openingsnummer ‘I'm Your Last Hope (The Rope Around Your Neck)’ met die stevige uithalen en het woordje fuck in bijna elke zin hakt er stevig in. Op ‘Fade Away’ worden de twee zangstijlen van Zoli zo vlot afgewisseld dat er bijna twee zangers lijken te zijn. Titelnummer ‘Vivid Black’ mag dan wel aanvoelen als een soort ballad, de pijn en verdriet druipen ervan af. Waar het vuur bij Slipknot en Korn tegenwoordig nog maar een waakvlammetje is, is dat bij Ektomorf nog steeds een allesverslindende vlam.