KILLER

Dat noemt men binnenvallen met een knal! Met de opener ‘Argus Eyes’ word je meteen keihard gepakt. De song begint zonder voorspel en je hebt snel door dat Killer een statement wil maken. Voor zij die dachten dat de band gestopt was, ‘think again’. Live was het al duidelijk dat er teruggegrepen werd naar de oudere sound in een driemansformatie en daar krijgen we met deze ‘Hellfire’ een overduidelijk bewijs van onder de neus geduwd. De rauwe zang van Paul – Shorty – Van Camp en de beukende drums en bas van respectievelijk Ivan – Vanne – Opdebeeck en Jan – Jakke – Anthonis zijn als vanouds prominent aanwezig. ‘Money’ begint met een snedige gitaarsolo en ook hier is het tempo redelijk furieus. Shorty vertelde ons dat het album meer afwisseling te bieden had en daar is ‘Cuts Me Like a Knife’ een mooi voorbeeld van. Het is een ode aan gitaarvirtuoos Frank Marino en dat blijkt uit het lekker scheurend gitaarspel. Variatie krijgen we ook middels een drietal heavy bluessongs (‘Nightmare’, ‘From Bad to Worse’ en ‘Trouble’), maar met de basintro – zei er iemand ‘Ace Of Spades’? – van ‘War At Home’ wordt het startschot gegeven voor een flinke tempoboost. De ballade ‘In A Dream Within A Dream’ is voer voor discussie, maar misschien is een rustpunt welgekomen. Het geëxperimenteer met keyboards op vorige platen is van de baan en de ommekeer naar het vertrouwde geluid uit de jaren 80 is duidelijk. We zijn er niet rouwig om. Als toemaatje krijg je een bonus cd met maar liefst 16 songs die gerust mag gezien worden als ‘the best of’ er bovenop. De nadruk ligt hier op de eerste platen. Een aantal oudere nummers werden ook met de huidige bezetting opnieuw opgenomen.