KING BUFFALO

Het New Yorkse psychedelische stoner rocktrio is met ‘Acheron’ toe aan het tweede deel uit een trilogie waarvan het laatste luik er begin 2022 zit aan te komen. In slechts vier tracks beweegt de band zich op het terrein waar men op voorgaand plaatwerk – ‘Orion’ – al mee jongleerde. Het mag allemaal iets losser op ‘Acheron’, al schuwt men geenszins de bombast van weleer. Luister maar naar het epische slot van ‘Cerberus’ waarin de korrel prog toch wel heel aanwezig is. De inspiratie voor ‘Acheron’ ligt in de Griekse mythologie en de opnames deed de band in een grot. Het stromende water kabbelt van in het begin van de titeltrack hoorbaar doorheen de stillere passages. Verder kabbelen is hetgeen de song dan ook perfect doet. Heel subtiel maar repetitief ontspringt een opengebarsten track tot een rifffestijn. Het is in deze trukendoos waar de band gedurende vier tracks - telkens om en bij de tien minuten lang - in zit te grabbelen. Niet dat het altijd even interessant blijft, want in ‘Zephyr’ komt er toch weinig schot in de ganse zaak. ‘Shadows’ houdt dan wel perfect stand. Het Pink Floyd-gehalte is hoog, maar nooit té. We horen vooral een band in opperste bloedvorm die zich amuseert in zijn eindeloze live-jam. Hier en daar nog wat synthesizers maken het feest compleet en boetseren het geheel om tot een bijzonder zweverig epos. Uitkijken naar deel drie!