SLASH FT Myles Kennedy & The Conspirators
4
De vierde plaat van Slash met Myles Kennedy klinkt een tikje anders dan we van de outfit gewoon zijn. Niet zozeer muzikaal – de meestergitarist tapt fors uit het vaatje dat we al vijf albums lang, zijn soldebuut inbegrepen, van hem gewoon zijn – maar eerder qua geluid, qua gevoel. ‘4’ straalt een andere vibe uit, ruiger, directer, minder gepolijst. Met dank aan producer Dave Cobb die duidelijk niet van al te veel tierelantijntjes houdt. Net als Slash overigens die al jaren op een samenwerking aanstuurde. Het idee? De studio in, stekker in het stopcontact en spelen. Allemaal samen, geen overdubs, geen foefjes hier en extra lickjes daar. En dat is, net zoals Myles Kennedy zelf zegt, een verademing. ‘4’ klinkt als de broodnodige verfrissing die we anno 2022 nodig hebben. Muzikaal is er weinig evolutie. Dat hoeft ook niet, aan een goed draaiende motor ga je niet prutsen. Dat hoor je meteen bij de opener (en single) ‘The River Is Rising’, met zijn strakke riff en diepe groove de blauwdruk voor SMKC. En meteen ook een binnenkomer van formaat. ‘Whatever Gets You By’ en ‘C'est La Vie’ zetten de toon verder. Gitaarhooks gelardeerd met doortimmerd percussiewerk en steeds gedreven door Kennedy’s even typische als sterke stemgeluid. ‘Actions Speak Louder Than Words’ wijkt enigszins af van het patroon, maar imponeert met zijn boogie-achtige insteek. ‘Fill My World’ klinkt iets poppiër, ‘April Fool’ dan weer iets funkiër en zou zo op een plaat van Aerosmith kunnen staan. Gas terugnemen? No way, denkt Slash die met ‘Call Off The Dogs’ een ferme linkse, zeg maar het muzikale equivalent van Mike Tyson in zijn beste dagen, uitdeelt. En als je denkt dat je het allemaal gehad hebt, volgt als afsluiter het zes minuten durende ‘Fall Back To Earth’, een episch stuk waar Slash en Kennedy ten overvloede bewijzen waarom ze voor elkaar gemaakt zijn. En waarom ‘4’ een steengoede plaat is.
