STRATOVARIUS

Het is sinds ‘Eternal’ geleden dat Stratovarius ons verblijdde met een volwaardig nieuw album. Niet dat we ‘Enigma-Intermission 2’ van vier jaar geleden uit het oog waren verloren maar dat was op drie nieuwe tracks na een veredeld compilatiealbum. Zanger Timo Kotipelto en toetsenwonder Jens Johansson zijn nog de twee oud-strijders die de ontstaansgeschiedenis hebben meegemaakt. De single ‘Survive’ maar ook ‘Demand’ en ‘Glory Days’ leggen de lat meteen hoog, dit is vintage Stratovarius, hoog tempo, een dijk van een catchy melodie, puik en hoog gezongen. ‘World On Fire’, een andere single, moet al niet onder doen en laat horen waarom deze Finnen tot van de vaandeldragers behoren van symfonische power metal. Op ‘Firefly’, de derde single hoor je hoe goed het gitaarspel verweven wordt met de toetsen en hoe een gezonde spanningsboog wordt gecreëerd. Een happy tune wordt tevoorschijn getoverd op ‘We Are Not Alone’ terwijl hoge koortjes ‘Frozen In Time’ sieren. Het is niet omdat ‘Survive’ muzikaal optimistisch klinkt dat die lijn kan doorgetrokken op tekstueel vlak. Stratovarius houdt een vinger aan de pols en fileert haarscherp de problemen waar we mondiaal mee geconfronteerd worden. Naarmate het album vordert schijnt er ook een boodschap van hoop door, daar klampen we ons aan vast. Op een uitschuiver of vuller kan je deze sympathieke kerels uit het noorden niet betrappen, Als laatste willen we nog graag de aandacht vestigen op het elf minuten lang durende ‘Voice Of Thunder’, waar de muzikanten zich naar hartenlust hebben kunnen uitleven in het lange instrumentale middenstuk dat zelfs licht progressief klinkt. Gitarist Matias Kupiainen heeft de schaduw van Timo Tolkki definitief van zich afgeworpen.