GREEN LUNG

Op dit derde album gaan de Londense occulte rockers nog een stap verder dan op voorganger ‘Black Harvest’ uit 2021. De folk/doom in ‘The Forrest Church’, het eerste nummer, brengt je meteen in de sfeer van de plaat. De sinistere stemming wordt vooral gevoed door het Hammondgeluid dat wel heel nadrukkelijk aanwezig is. ‘Mountain Throne’ klinkt aangenamer en bevat enkele knappe riffs en uitstekende gitaarsolo’s. De single ‘Maxine’ is dan weer een doorslag van het populaire Ghost. Met de veelgelaagde zangharmonieën en het dansbare ritme is dit een nummer waar menig fan van het eerste uur wel eens moeite zou kunnen mee hebben. Gelukkig is ‘One For Sorrow’ opnieuw griezelig genoeg. Episch progressief en gevuld met zware doomriffs zijn niet alledaagse combinaties, maar dit is wel het meesterwerk van dit album. Wat een contrast met ‘Song Of The Stones’ dat semiakoestisch is, enkel onderbroken door een psychedelische solo, en de Britse folk tot leven brengt. Het bombastische ‘The Ancient Ways’ en het agressieve ‘Hunters In The Sky’ zijn dan weer typisch old school Green Lung. Ook terug zijn de netjes gearrangeerde zang- en gitaarovereenkomsten à la Queen. Afgesloten wordt er met het dramatische ‘Oceans Of Time’. Een 7 minuten durende ‘vampire love song’ met enkele wervelende synthesizerklanken en aangrijpende wendingen. Het vijftal overstijgt zichzelf, maar dit is wel een creatie welke je tijd en meerdere luisterbeurten moet geven.