HEILUNG

Sinds de wereld in de ban is van Wardruna passeren hier elke maand wel bands die gelieerd zijn aan de metalscene, maar toch eerder een folkpad bewandelen. Geen van die bands had inmiddels echter de impact van Heilung, waarvan het kerntrio internationaal is. Na Heilung begin deze zomer nog live aan de slag te hebben gezien op GMM en er enige teleurstelling te hebben ondervonden vanwege de monotone set wisten we niet goed wat we van dit nieuwe album moesten verwachten. Dat blijkt gelukkig heel erg mee te vallen. Waar men live alles overstemt met bonkende ritmes en slagwerk dat de primaire delen van de geest aanspreekt, krijgen we nu weer alle details te horen die voor nuances en stemmingswisselingen zorgen. Bovendien is men voor inspiratie verder gaan kijken dan het Hoge Noorden, waardoor je automatisch de muzikale mogelijkheden verbreedt. Men wilde op zoek gaan naar andere grote culturen buiten Europa, van het Nabije tot het Verre Oosten. Niet dat men dat doet met opvallende oosterse arrangementen, want het zit allemaal veel subtieler in elkaar. Dus weerom zijn het die details die je vaak live niet opmerkt, die hier wél het verschil maken. Natuurlijk blijft slagwerk een groot deel van Heilungs sound mee bepalen, maar er is veel ruimte voor andere traditionele instrumenten en daarnaast legt men de brug naar het heden, middels goed doordachte elektronica. Ook de gedeelde zang heeft een flinke hoofdmoot. Fluisteren, vertellen, krijsen, keelzang,… brengen er heel wat diversiteit in. Zoals men al eerder deed, heeft men met ‘Keltentrauer’ ook een ‘song’ die eigenlijk een verteld verhaal is, dat versterkt wordt door achtergrondgeluiden. Soms een beetje langdradig, zeker als je het Duits niet optimaal beheerst, maar het is wel typisch voor Heilung… We willen nu niet alle songs individueel gaan ontleden, maar één ding staat vast: ‘Drif’ is een geslaagde en gevarieerde plaat geworden die Heilungs opzet van ‘amplified history’ alle eer aandoet.