ISOLE

Het zijn goede tijden voor de doom scene. Afgelopen jaar werden we al verwend met toppers als Arð, The Otolith en Fvnerals, en nu komt daar nog een nieuwe plaat van Isole bovenop. Voor wie het heeft voor de meer melodieuze doom variant zonder grunts, is dit toch altijd weer een hoogtepunt. Eerder werk was al pure klasse en ook hun achtste (!) volwaardige album sinds 2005 is weer een schot recht in de roos. Eigenlijk amper voor te stellen dat ze met zo’n productief schema de kwaliteit zo hoog weten te houden, zeker als je weet dat de drijvende krachten achter deze band, Daniel Brynste en Crister Olsson, in diezelfde tijdspanne ook nog negen albums uitbrachten met Ereb Altor. Ook daar verzorgt het duo de zang en de gitaren gezamenlijk, maar waar het daar om Viking metal draait, is het hier dus epische doom in de stijl van Candlemass, While Heaven Wept en Solitude Aerternus… al heeft men wel degelijk een eigen gezicht. ‘Anesidora’ bevat zeven meeslepende songs die vooral gekenmerkt worden door de fenomenale zang van voornamelijk Daniel, die de strijd kan aangaan met om het even welke andere doomzanger als je het ons vraagt. Wat een stem! Maar natuurlijk zijn ook de larger than life riffs en de solo’s vol gevoel daarbij flink van belang. Dat zorgt voor de nodige warmte in hun sound, die je wel zal compenseren door het kippenvel dat je meer dan eens zal ervaren. Ook al verschilt het nieuwe werk niet zo gek veel van voorgaande albums, toch is dit duidelijk de meest ontwikkelde inspanning tot nog toe.