GRAVE PLEASURES

In 2013 werden we voor het eerst wakker geschud door ‘Clmax’ het debuut van het Finse Beastmilk. Onder de noemer apocalyptische postpunk deed men alle grondvesten daveren. Muzikaal deed het geheel vaak allemaal wat denken aan Depeche Mode en ook hun frontman Matt McNerey kon doorgaan voor Dave Gahan. Maar nog voor het sprookje goed en wel begonnen was kwam er eind aan deze band. Gelukkig maakte een groot deel van Beastmilk een doorstart onder de naam Grave Pleasures. Ondertussen zijn we ook alweer bijna 6 jaar na laatste album ‘Motherblood’. Maar dankzij de release van ‘Plagueboys’ komt daar verandering in. Het mag ook al snel duidelijk zijn dat dit het donkerste werk tot op heden is van dit vijftal. En toch, dankzij de elektronische invloeden klinken nummers als ‘High On Annihilation’ net zeer dansbaar en vrolijk. ‘Tears On The Camera Lens’ hakt er dan weer in. Na enkele luisterbeurten kan je enkel concluderen dan dit het beste werk is tot op heden. Nu genres als new wave, cold wave en dark wave ontzettend populair zijn kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat ook deze band wel eens populairder dan ooit zou kunnen worden. Al moeten we eerlijkheidshalve ook wel toevoegen dat het niveau dat men in de tijd van Beastmilk haalde nog steeds niet evenaart. Maar enthousiast over deze release zijn we zeker!